Geluk

23 juli ’12

Vandaag zijn wij alweer twee weken in Cambodja.
De afgelopen twee weken met eigen ogen kunnen zien hoe gelukkig mensen hier kunnen zijn terwijl ze eigenlijk niks hebben.
Vanmorgen al heel vroeg ga ik lopend op pad om een paar huisjes te bezoeken. Een gebied waar je niet met een auto kunt komen. Als ik langs allemaal kleine huisjes loop zie ik vrouwen op de grond zitten te koken met een op hout gestookt vuurtje. Kinderen zijn aan het spelen en doen spelletjes.
Als ik langs ze loop kijken ze mij heel vriendelijk en blij aan. Sommige kinderen roepen naar mij “Hello!”. Na een dik kwartier te hebben gelopen kom ik bij de twee nieuw gebouwde huisjes.
De vrouwen en kinderen worden geroepen want ik wil natuurlijk een leuke foto van ze maken om in Nederland te laten zien.
Het is mooi om te zien dat deze gezinnetjes nu een eigen huisje hebben een plek waar ze kunnen slapen, eten en droog kunnen zitten als het regent.
Ik zie de blijdschap op de gezichten van de vrouwen en kinderen. Helaas versta ik geen woord wat ze allemaal proberen te zeggen. Als ik het hele stuk terug loop denk ik, het is een heel goed project om huizen te bouwen en op te knappen voor deze mensen. Onderweg zie ik nog veel meer kleine hutjes die nodig toe zijn aan een opknapbeurt. Dit is zeker een project wat we volgend jaar weer op kunnen zetten.


Hierna rijden we met een gehuurde auto met chauffeur naar de basisschool waarvoor we een boekenkast en lees- en studieboekjes hadden gekocht.
Als Yean en ik er aankomen laat de leerlaar ons trots alles zien.
Ook laat hij zien hoe hij van de oude (verbrande) balken en hout een klaslokaal heeft laten bouwen. De 30 schoolbankjes die door de stichting Hart voor Cambodja zijn gegeven staan allemaal boven op elkaar gestapeld.
We zien een paar kinderen spelen op het schoolplein, zij hebben deze week vakantie gekregen.
Samen met de kinderen en de leraar zetten we een aantal schoolbankjes klaar en we maken wat leuke foto’s en een filmpje.
Het is leuk om te zien dat mensen hier van wat wij al lang hadden weggegooid toch weer iets kunnen maken. We zien een netjes in elkaar getimmerd klaslokaal alleen missen we nog de wanden..
Omdat er geen geld meer was voor de wanden en dit eigenlijk wel noodzakelijk is bieden wij de leraar aan om het klaslokaal verder af te maken door rondom het klaslokaal rode golfplaten te maken.
We informeren nog even bij een plaatselijke bouwmarkt en voor 247 dollar kan het hele klaslokaal af gemaakt worden. Na de schoolvakantie kunnen er weer 60 extra kinderen les krijgen op deze basisschool.

Het is een druk programma vanmorgen want we zijn uitgenodigd om op een andere basisschool te komen eten. Deze school wordt gesponsord door Amerikaanse mensen die ook vandaag op bezoek zullen komen.
We weten dat er goed les gegeven wordt op deze school omdat de kinderen van Yean’s drie zussen hier ook naar toe gaan.
Deze Amerikaanse stichting probeert voor elke leerling een sponsor te vinden zodat een kind in Cambodja goed onderwijs krijgt. Een school waar de kinderen ook de Engelse taal leren en computerles krijgen.
We komen aan bij de school en alle leerlingen zitten al keurig netjes bij elkaar te wachten.
Na wat toespraakjes van de leraren, leerlingen en de Amerikaanse mensen krijgen de leerlingen die klaar zijn en van school afgaan een diploma. Als afsluiting van het schooljaar wordt er gezamenlijk gegeten. Ouders zijn druk bezig in de keuken om iets lekkers te koken.
De stichting Hart voor Cambodja heeft deze school dit jaar geholpen door 10 zakken rijst te geven. De kinderen krijgen altijd een maaltijd op school.
Dit is belangrijk omdat er veel kinderen zijn die thuis niet voldoende eten krijgen. En een kind wat die geen goede maaltijd heeft gehad kan zich niet concentreren of goed leren.
Ook geven wij deze school 10 bomen zodat kinderen gebruik kunnen maken van de schaduw onder de bomen.
Ook heeft deze school een waterpomp gekregen van de stichting Hart voor Cambodja.

’S Middags bezoeken we nog een klein basschooltje met twee klaslokalen. We hoorden van Yean zus dat deze school ook niet veel heeft en wel de nodige hulp kan gebruiken. Met eigen ogen zien we dat er nog veel gedaan kan worden op deze school. We gaan deze school volgend jaar helpen. Dit jaar krijgen ze alvast twee zitbankjes zodat leerlingen in de pauze lekker bij elkaar kunnen zitten.